Karta pamięci Verbatim SDHC 32GB UHS-I PRO +
Od przedstawiciela firmy Verbatim otrzymaliśmy kartę do testów.
Pierwsze wrażenia:
Karta jest wykonana z dobrego plastyku. Nie ma się odczucia, znanego z innych kart, że przy dłuższym jej użytkowaniu będzie próbowała się rozpaść. Złocone styki zapewnią długotrwałą i niezawodną pracę, a wiadomo, że przy fotograficznych czy zawodowych zastosowaniach będzie ona narażona na częste wyjmowanie i wkładanie do slotu. Producent zapewnia, że karta jest posiada obudowę z materiału odpornego na uderzenia oraz, że jest odporna na różnice temperatur. Ta karta sprawia wrażenie, że będzie nam długo służyła.
Umieściliśmy ją w aparacie fotograficznym Canon 6D o pełnej klatce.
Pierwsze testy, które wykonaliśmy były zrealizowane w warunkach roboczych. Canon, w trybie największej rozdzielczości i plikach typu RAW zapisywał zdjęcia seryjne o wielkości powyżej 20MB każdy, bez zająknięcia do granic możliwości samego aparatu. Wydaje się, że możliwości zapisu i odczytu karty przewyższają wymagania testowanego aparatu fotograficznego. Po wykonaniu znacznej ilości zdjęć, aparat wyświetlał miniaturki bez zauważalnego spowolnienia.
Podobnie rzecz się miała z przetestowaniem zapisu wideo. Żadnych opóźnień, pełna możliwość aparatu została wykorzystana
Po zapełnieniu znacznej przestrzeni karty przenieśliśmy ją do komputera, aby odczytać zapisane zdjęcia i filmy. Wiadomo jest, że w tym momencie szybkość odczytu oraz zapisu karty jest najbardziej newralgiczna. W obecnej dobie goni nas czas. Więc przegranie do komputera blisko 1000 fotografii w jakości RAW przedłuża się czasem do wielu minut.
Testy wykonaliśmy programem Crystal Disk Mark, który zapisuje w trakcie testów pliki o wielkości zbliżonej do zdjęć z dużych aparatów.
W pierwszej kolejności umieściliśmy kartę we wbudowanym slocie komputera, który posiada tylko złącza USB w wersji 2.0.
Test wykazał prędkość odczytu i zapis dużych plików na poziomie 11 i 10 MB/s. Mniej ciekawie wygląda odczyt małych plików wielkości 4KB, który wyniósł niecałe 7 do 8 MB. Najgorzej wypadł zapis takich plików, bo zaledwie zbliżył się do 500KB/s. Na pocieszenie można zdać sobie sprawę, że takie małe pliki nie występują w zasadzie przy gromadzeniu na kartach fotografii, filmów czy muzyki.
Podsumowując pierwszy test, widzimy, że transfery osiągnęły swoje maksymalne możliwości odczytu dla starszych transferów USB w wersji 2.0
W jakiś sposób spodziewaliśmy się takich wyników, aby wykorzystać największe możliwości tej karty, należy podłączyć ją do komputera poprzez czytnik współpracujący z łączem USB 3.0
Do dalszych testów wykorzystaliśmy czytnik kart Lexar USB 3.0
Ponowne testy wykonane w tym czytniku przedstawiają się zgoła odmiennie niż poprzedni.
Widać, że transfery odczytu plików (fotografii) przekroczyły 90MB/s! Poziom wskazywany jako maksymalny transfer przez producenta.
Ponowne testy dla dużych plików, czyli takich które najczęściej służą do zapisu wideo są jeszcze bardziej pozytywne. 
Zapis dużych plików przekracza prędkość 80MB/s.
Pozostało nam jeszcze potwierdzić te wyniki w praktyczny sposób. Wykonaliśmy proste kopiowanie pliku wideo na kartę. 
A następnie odczyt z niej do komputera.
Podsumowanie:
Przeprowadzone testy wykazały bardzo wysoką szybkość działania karty w zakresie odczytu i zapisu danych takich jak zdjęcia i filmy. Możemy polecić ją wszystkim, którzy cenią sobie czas pracy i spokój związany w niezawodnością sprzętu. 
Piotr Schmidt
