Galeria Bardzo Biała | ul. Wspólna 61/107 00-687 Warszawa
Wystawa „Cztery pokoje z obrazami”.
Event runs from Oct 27, 2017 to Nov 26, 2017 (Warszawa)
"Marcin Kozłowski swoją najnowszą wystawę w Galerii Bardzo Białej zatytułował nieco przewrotnie - „Cztery pokoje z obrazami”.
Pierwsze skojarzenie naturalnie odnosi się do układu sal ekspozycyjnych galerii, ale mnie przychodzi na myśl także film Quentina Tarantino o podobnym tytule. Akcję filmu rozgrywanego podczas jednej nocy można opisać jako ciąg fantasmagoryjnych zdarzeń zabarwionych surrealistycznym humorem. Jedną z myśli przewodnich wspomnianego wyżej filmu było to, by nie robić pewnych rzeczy, nie powielać błędów, tylko słuchać rad i mądrości bardziej doświadczonych kolegów. Wiadomo, że to się nigdy nie udaje, a swoje w życiu trzeba przeżyć i doświadczyć. Być może jest to przewrotna aluzja do akademickiego wykształcenia Marcina Kozłowskiego, wszak jest on absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a obecnie asystentem na macierzystym wydziale. Ku mojej wielkiej radości (i tu aluzja do bohatera Tarantino), Kozłowski wszystko robi jakby na odwrót, rad profesorów zdaje się nie słuchać, wytrwale podąża wybraną przez siebie drogą, co dawno zwróciło moją uwagę na tego młodego artystę.
Urodzony w 1984 roku malarz zdefiniował swój indywidualny język plastycznej wypowiedzi już podczas studiów, by od dyplomu intrygować obrazami własnej kosmogonii. Obdarzone lirycznym pierwiastkiem malarstwo sugerowało postać człowieka dojrzałego i pozbawionego młodzieńczej afektacji. Kompozycje Marcina wyróżniały się minimalizmem oraz wplecionym w ten harmonijny świat abstrakcji geometrycznej erotyzmem.
Malarz przygotował swoją prezentację w Galerii Bardzo Białej niezwykle skrupulatnie i precyzyjnie. Podobnie jak w filmie (to już ostatnie porównanie) każdy pokój, czyli sala galerii, to osobna opowieść. Kozłowski prezentuje najnowsze obrazy (znawcom jego twórczości z łatwością przyjdzie odnalezienie wątków z poprzednich ekspozycji) wydaje mi się jednak, że może to być pułapka zastawiona przez artystę. Sugerowałbym unikanie banalnych skojarzeń, owszem spotkamy na tej wystawie kontynuację, ale całość przynosi zaskakujący efekt gęstniejącej atmosfery niepokoju. To, co czyni z Kozłowskiego artystę, to umiejętność budowania nastroju za pomocą wydawałoby się prostych środków formalnych. To prostota najwyższej próby, lapidarność i precyzja poety opowiadającego historie perwersyjnie intrygujące. Wsłuchuję się w te opowieści w ciszy i zadumie.
Gdzie szukać klucza do najnowszej wystawy artysty? Sądząc po tytule jednego z ostatnich obrazów z 2017 roku, to Bernhardowska „Korekta” zainspirowała Kozłowskiego do stworzenia „Drogi do Altensam". W kolejnych kompozycjach można dopatrzyć się pewnych wskazówek - „Martwa natura z kończynami”, „Biały obrus”, „Doszywanie”, „Nad brzegiem”, w których pojawiają się fragmenty ludzkich kończyn, rozczłonkowane ciała. To rekwizyty z arsenału surrealistów. W „Korekcie” Thomasa Bernharda znajduję zdanie: „Nie należy przedwcześnie zdradzać innym swojej idei, gdyż niechybnie doprowadzą ją do destrukcji, wszak inni istnieją wyłącznie w jednym celu – by zniszczyć nasze próby urzeczywistnienia idei, a tym samym inni istnieją tylko wyłącznie w jednym celu – aby zniszczyć nas”.
To napięcie związane ze „zdradzeniem innym swojej idei” jest nierozłącznym elementem pokazu prac szerokiej, wymagającej publice. Wystawa to w pewnym sensie akt ekshibicjonizmu, artysta zostaje obnażony, to gest wymagający odwagi. Przed czym oddziela lub może chroni nas „Krata"? „Kotary” również wydają się nawiązaniem do obrazu filmowego. Co ukrywają? Beztrosko kąpiącą się kobietę znużoną podróżą, niepodejrzewającą zagrożenia czyhającego w wynajętym pokoju gdzieś na pustkowiu niczym w Hitchcockowskiej „Psychozie"? Malarstwo Marcina Kozłowskiego wywołuje napięcie, wzbudza niepokój, przywołuje skojarzenia i wyzwala wyobraźnię. To dobrze, sztuka powinna wzbudzać emocje. Artysta podsyca nas umiejętnie, warto więc wsłuchać się w jego opowieść."
prof. ASP Tomasz Milanowski
kurator Galerii Bardzo Białej
wernisaż 26.10.2017 godz. 19.00
wystawa 27.10 – 26.11.2017
Pierwsze skojarzenie naturalnie odnosi się do układu sal ekspozycyjnych galerii, ale mnie przychodzi na myśl także film Quentina Tarantino o podobnym tytule. Akcję filmu rozgrywanego podczas jednej nocy można opisać jako ciąg fantasmagoryjnych zdarzeń zabarwionych surrealistycznym humorem. Jedną z myśli przewodnich wspomnianego wyżej filmu było to, by nie robić pewnych rzeczy, nie powielać błędów, tylko słuchać rad i mądrości bardziej doświadczonych kolegów. Wiadomo, że to się nigdy nie udaje, a swoje w życiu trzeba przeżyć i doświadczyć. Być może jest to przewrotna aluzja do akademickiego wykształcenia Marcina Kozłowskiego, wszak jest on absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a obecnie asystentem na macierzystym wydziale. Ku mojej wielkiej radości (i tu aluzja do bohatera Tarantino), Kozłowski wszystko robi jakby na odwrót, rad profesorów zdaje się nie słuchać, wytrwale podąża wybraną przez siebie drogą, co dawno zwróciło moją uwagę na tego młodego artystę.
Urodzony w 1984 roku malarz zdefiniował swój indywidualny język plastycznej wypowiedzi już podczas studiów, by od dyplomu intrygować obrazami własnej kosmogonii. Obdarzone lirycznym pierwiastkiem malarstwo sugerowało postać człowieka dojrzałego i pozbawionego młodzieńczej afektacji. Kompozycje Marcina wyróżniały się minimalizmem oraz wplecionym w ten harmonijny świat abstrakcji geometrycznej erotyzmem.
Malarz przygotował swoją prezentację w Galerii Bardzo Białej niezwykle skrupulatnie i precyzyjnie. Podobnie jak w filmie (to już ostatnie porównanie) każdy pokój, czyli sala galerii, to osobna opowieść. Kozłowski prezentuje najnowsze obrazy (znawcom jego twórczości z łatwością przyjdzie odnalezienie wątków z poprzednich ekspozycji) wydaje mi się jednak, że może to być pułapka zastawiona przez artystę. Sugerowałbym unikanie banalnych skojarzeń, owszem spotkamy na tej wystawie kontynuację, ale całość przynosi zaskakujący efekt gęstniejącej atmosfery niepokoju. To, co czyni z Kozłowskiego artystę, to umiejętność budowania nastroju za pomocą wydawałoby się prostych środków formalnych. To prostota najwyższej próby, lapidarność i precyzja poety opowiadającego historie perwersyjnie intrygujące. Wsłuchuję się w te opowieści w ciszy i zadumie.
Gdzie szukać klucza do najnowszej wystawy artysty? Sądząc po tytule jednego z ostatnich obrazów z 2017 roku, to Bernhardowska „Korekta” zainspirowała Kozłowskiego do stworzenia „Drogi do Altensam". W kolejnych kompozycjach można dopatrzyć się pewnych wskazówek - „Martwa natura z kończynami”, „Biały obrus”, „Doszywanie”, „Nad brzegiem”, w których pojawiają się fragmenty ludzkich kończyn, rozczłonkowane ciała. To rekwizyty z arsenału surrealistów. W „Korekcie” Thomasa Bernharda znajduję zdanie: „Nie należy przedwcześnie zdradzać innym swojej idei, gdyż niechybnie doprowadzą ją do destrukcji, wszak inni istnieją wyłącznie w jednym celu – by zniszczyć nasze próby urzeczywistnienia idei, a tym samym inni istnieją tylko wyłącznie w jednym celu – aby zniszczyć nas”.
To napięcie związane ze „zdradzeniem innym swojej idei” jest nierozłącznym elementem pokazu prac szerokiej, wymagającej publice. Wystawa to w pewnym sensie akt ekshibicjonizmu, artysta zostaje obnażony, to gest wymagający odwagi. Przed czym oddziela lub może chroni nas „Krata"? „Kotary” również wydają się nawiązaniem do obrazu filmowego. Co ukrywają? Beztrosko kąpiącą się kobietę znużoną podróżą, niepodejrzewającą zagrożenia czyhającego w wynajętym pokoju gdzieś na pustkowiu niczym w Hitchcockowskiej „Psychozie"? Malarstwo Marcina Kozłowskiego wywołuje napięcie, wzbudza niepokój, przywołuje skojarzenia i wyzwala wyobraźnię. To dobrze, sztuka powinna wzbudzać emocje. Artysta podsyca nas umiejętnie, warto więc wsłuchać się w jego opowieść."
prof. ASP Tomasz Milanowski
kurator Galerii Bardzo Białej
wernisaż 26.10.2017 godz. 19.00
wystawa 27.10 – 26.11.2017
Visit us on Facebook or Google plus and learn more about events and competitions connected with our portal before others.
Our service allows for including a copyright notice in each photograph based on the Creative Commons solutions. Click on the logo to learn more about the international Creative Commons project.